7 juni 2023

Manfred bloeit nog meer op aan de Sieradenweg
De nieuwbouw is al een tijdje in gebruik en Manfred is een van de bewoners. Voordat hij hier kwam wonen, had hij een appartement op de Wisentweg in Dronten. Zijn ouders hebben gemerkt dat hij hier enorm is opgebloeid. Zijn moeder vertelt: "We denken dat hij hier gelukkiger is. Als hij thuiskomt, merken we het aan zijn gedrag. Een voorbeeld is dat hij zijn hand op het kopje legde toen wij melk pakten. Dat lijkt misschien simpel, maar we hebben dat nog nooit eerder gezien. Hij laat zien: 'Ik wil nu geen melk.' Dat deed hij hiervoor nooit." Zijn vader voegt toe: "Over het algemeen maakt hij nu een veel betere indruk. Ik kan het niet precies beschrijven. Het betekent niet dat het op de Wisentweg niet goed was. Manfred heeft op verschillende locaties gewoond en op elke locatie zagen we vooruitgang. Maar sinds hij hier is, maakt hij enorme sprongen vooruit."

Een thuis creëren, daar heeft Triade Vitree hard aan gewerkt
Zubaida Hussain (voormalig Regiomanager Triade Vitree) reageert enthousiast: "Het is geweldig om te horen hoe de ouders van Manfred dit ervaren. Dat het voor hem echt een thuis is geworden. Dat was onze intentie en streven. We hebben er hard aan gewerkt om hier huizen te bouwen, maar uiteindelijk wilden we dat het een thuis zou worden. Een huis is een gebouw, maar een thuis gaat over het gevoel dat je er hebt. Dat hebben we altijd benadrukt en nagestreefd. Zelfs bij de inrichting van het terrein hebben we ervoor gezorgd dat het als een thuis voelt. Als ik nu hoor dat dat ook zo ervaren wordt, voelt dat gewoon fantastisch. Dan weet je dat we zijn geslaagd.”

Gerard Alferink (Projectleider huisvesting Triade Vitree) voegt toe: "Natuurlijk wilden we ervoor zorgen dat de Sieradenweg niet zomaar een instellingsterrein werd. Het moest aansluiten bij de omliggende woonwijk. Om dat te realiseren hebben we intensief samengewerkt met de wijk. We hebben het wijkplatform betrokken bij onze plannen en een informatieavond georganiseerd. Daar voelden we best wel wat weerstand. Of eerder angst vanuit de vraag: wie komen hier nou wonen? Ik denk dat die angst vooral in de onbekendheid met het type cliënt zat. Dat hebben we goed uitgelegd, ook vanuit het perspectief van de zorg. We hebben ons plan toegelicht en hoe we de buurt daarbij wilden betrekken. In die fase hebben we een stevige basis gelegd voor een goede band met de buurt. Daar plukken we nu nog de vruchten van.”

Samenwerking en co-creatie om de buurt bij het project te betrekken
Zubaida: "Tijdens de voorbereiding hebben we verschillende co-creatie sessies georganiseerd. Daarin kwam onder andere aan bod hoe we naar de buurt keken, wat we wilden bereiken en hoe we dat wilden ontwikkelen. We hebben de buurt de mogelijkheid gegeven om hierin mee te denken. We konden niet alle buurtwensen realiseren, maar we hebben wel goed geluisterd naar de suggesties en waar mogelijk hebben we ze geïmplementeerd."

Gerard: “Een voorbeeld hiervan is dat de bewoners graag wilden dat de parkeerplaatsen achter op het terrein zouden komen. Dat ging niet omdat de gemeente als randvoorwaarde stelde dat de parkeerplaatsen aan de weg moesten liggen. Daar konden we niet omheen. Dat gaf vanuit de buurt wel vragen over de verkeersintensiteit door het wisselen van medewerkers en de aankomst op bepaalde tijden. We konden goed uitleggen aan welke eisen we moesten voldoen. En we konden er iets tegenover zetten. We hebben toen voorgesteld om het appartementengebouw, het gebouw met drie verdiepingen, meer naar achteren te plaatsen.  Op die manier sloot het beter aan bij de wijk."

Zubaida: “Over dat hogere gebouw kregen we in het begin wel wat vragen. De buurtbewoners vroegen zich af of het gebouw het uitzicht niet ging bederven. Maar naarmate de bouw vorderde en het project meer vorm kreeg, kwam er ook feedback vanuit de buurt dat het allemaal erg meeviel."

Gerard: “Wat ook positief heeft bijgedragen, is dat we in het voortraject ondersteuning kregen van sociaal projectleider Arjen de Vries van Zenzo. Arjen onderhield nauw contact met de buurt, ook tijdens de bouwfase. Als er klachten of vragen waren, was hij het eerste aanspreekpunt. Dat was prettig voor ons want doordat dingen goed werden gecommuniceerd en opgelost, konden we ook prettig van start gaan met de exploitatie.”

Zubaida: “De terughoudendheid onder de buurtbewoners werd voornamelijk veroorzaakt door het onbekende. De bewoners hadden verwacht dat het ingewikkeld zou worden, met veel agressiviteit en onrust. Ze maakten zich zorgen of het voor de kleine kinderen in de buurt wel veilig zou zijn. Maar nu het zover is, komen de kinderen uit de buurt hier gewoon spelen in de pannakooi. We hebben zelfs samen een minibibliotheek opgezet die ook toegankelijk is voor de kinderen uit de buurt. Nu de buurt ziet hoe het er uiteindelijk uitziet en wie hier zijn komen wonen, blijkt dat het allemaal enorm is meegevallen.”

Trots op een nieuw thuis in een inclusieve omgeving
Hester Hulsbos (Adviseur huisvesting Triade Vitree): "Het meest trots ben ik op het feit dat het oorspronkelijke idee voor deze voorziening werkelijkheid is geworden. Vanaf het begin wilden we dat het als een thuis zou voelen. We hebben er hard voor moeten knokken. Sinds 2016 zijn we heel Almere doorgereisd op zoek naar een geschikte locatie. We hebben op allerlei plekken gekeken, van industrieterreinen tot naast de gevangenis. We zijn zelfs voorbij het bord 'Einde Almere' gegaan, waar de bus nog net stopte. We hebben voor deze plek stevig gelobbyd bij de gemeente en we moesten ons bestuur overtuigen dat dit is wat we wilden. En nu staat het er en zeggen ouders dat hun kinderen het hier beter hebben gekregen. Dat raakt me echt. Dat is waar we het voor doen: ervoor zorgen dat onze mensen waardevol zijn en deel uitmaken van de maatschappij. Dat ze erbij horen. Inclusief en zo veel mogelijk als dat kan. Dat is onze missie.”

Ben jij benieuwd naar meer ervaringsverhalen over (werken op) de Sieradenweg of de laatste vacatures? Ontdek ze hier.