4 april 2025
Eind 2024 vierde Nicolette een jubileum als vrijwilliger bij Triade Vitree; tien jaar geleden meldde zij zich aan als vrijwilliger en slechts een week of twee later bleek er al een plek beschikbaar te zijn op de Valkappel in Dronten. Sindsdien is Nicolette wekelijks op woensdag bij Ria, een bewoonster van inmiddels 80 jaar oud. “Na een tijd niet gewerkt te hebben, met jonge kinderen in huis, wilde ik weer aan de slag. Inmiddels werk ik parttime in de wijkzorg, maar de middagen met Ria houd ik erbij. Het is veel te leuk om niet te doen, en bovendien vind ik het belangrijk om voor een ander iets te kunnen doen.”
Terugkijkend op tien mooie jaren vrijwilligerswerk
Toen Nicolette voor het eerst op de Valkappel kwam, was Ria nog mobiel: “Voorheen ging ze zelf veel op pad, maar dat lukte niet meer. Dat deden wij vanaf dat moment samen. Ik herinner me nog mooie, gezellige momenten waarop we bijvoorbeeld jurken gingen kopen, maar soms wandelden we ook gewoon een stukje en dronken ergens een lekkere kop koffie.” Door de jaren ging Ria slechter lopen. In de rolstoel kan ze alsnog met Nicolette de deur uit, maar met de rollator – zoals jaren geleden – dat lukt niet meer. De vaste dag blijft, maar de invulling is door de jaren wel iets veranderd: “Voorheen nam ik Ria in de auto mee naar Elburg of naar de Dorpsboerderij, maar nu zijn het kortere stukjes. Lopend met Ria in haar rolstoel naar het centrum voor een kop koffie met wat lekkers, en zo nodig een kleine boodschap. Alleen met slecht weer blijven we ‘thuis’, dan drinken we koffie in het restaurant bij de zorgwoningen. En ik verzorg en lak haar nagels, zoiets kleins maar je ziet haar ervan genieten!”
Flexibel werk
In principe heeft Nicolette een vaste dag in haar agenda staan, maar door haar flexibiliteit kan ze ook wisselen. Als bijvoorbeeld het weer slecht is, maar ook in de covidperiode waarin de bezoekjes er ineens heel anders uitzagen: “In die tijd mochten we niet naar het restaurant, we konden weinig naar buiten en dat was voor Ria echt heel eenzaam. Zij en haar medebewoners hadden weinig contacten en alles was zo beperkt. Vanuit Triade Vitree werd wel contact met me gehouden zodat de vrijwilligerstaken waar mogelijk wel door konden blijven gaan. Dat was wel lastig, we zaten dan op Ria’s kamer op afstand met een mondkapje op. Anderhalf uur kletsen is te lang voor Ria, dan werd meer een monoloog van mijn kant dus probeerden we een spelletje te doen, of wat te lezen.”
Op naar nog tien jaar!
Het belang van haar vrijwilligerswerk is voor Nicolette in de covidperiode extra benadrukt; de sociale contacten voor mensen, de aansluiting met anderen buiten de (woon)zorgomgeving: “Het is zo makkelijk voor veel mensen; even naar de winkel, even de deur uit voor een ommetje, maar dat is echt niet zo vanzelfsprekend voor iedereen. Dan helpt het echt als iemand daar de tijd voor neemt en kan begeleiden.” Nicolette weet het dan ook zeker, vrijwilligerswerk blijft een vast onderdeel in haar leven: “Met Ria heb ik zoveel leuke herinneringen dat ik er een paar jaar geleden een heel fotoboekje van kon maken met foto’s die ik zelf samen met haar gemaakt heb en wat beelden van de Valkappel. Voor mij was dit iets kleins, maar het werd zo mooi ontvangen door Ria.” Het geven, in dit voorbeeld letterlijk, maar ook het investeren van tijd en aandacht is wat Nicolette ook anderen wil meegeven: “Ga gewoon vrijwilligerswerk doen! Het is zulk dankbaar werk en natuurlijk voelt het voor jezelf fijn dat je van betekenis kunt zijn met een kleine investering, maar dit is voor een ander vaak echt een groot goed.”
